Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

Αλλάχ, βοήθα με να αντέξω

Εξίασα να σας αναφέρω ότι πριν μια εφτομά έκαμα την απόπειρα να πάω να γραφτώ γυμναστήριο. Μπαίνω μέσα τζιαι τι βλέπω, γυμνασμένους μόνο. Κύριε ελέησον, αμπα τζιαι ήρτα σε λάθος τόπο?

Αμέσως έπιαν με το complex. Χωρίς υπερβολή τωρά παίζει να ήμουν η πιο πασχιά. Εγώ τόσο τζιαιρό ενόμιζα ότι ήμουν κανονική, ούτε πολλά παστή, όπως την ανορεξική, αλλά ούτε τζιαι εύσωμη. Θα με χαρακτήριζα ως μια γυναίκα με πιασίματα. Εσκέφτηκα να φύω, εγαμήσαν μου την ψυχολογία μου. Επία με μια θετική ενέργεια ότι επιτέλους εννα κουράσω τούτο το κορμί μετά που ένα καλοκαίρι γεμάτο μπύρες, σούβλα, παττίχα, ύπνο, τζιεγκενιό τζιαι parties. Εθώρουν τα μηχανήματα τζιαι εφοούμουν να φκω πάνω. Ούλλοι οι άλλοι εκάμναν βάρη. Εσηκώναν τα σαν το άσχερο, εθώρουν τους τζιαι εζαλίζουμουν.

Εφκήκα να κάμω δρόμο 20 λεπτά. Αρκέψαν τα πρώτα συμπτώματα γήρανσης. Επροσπάθουν να το παίζω χαλαρή ότι εν εκουράστηκα, τζιαι ότι έχω αντοχή. Στα 5 λεπτά ενόμιζα ήταν να κοπούν τα πόθκια μου τζιαι ότι ήταν να λιοψυσχιήσω. Ζάβαλλε μου, εξίασα να αποσχαιρετίσω ούλλο μου το σόι, τους κοντινούς μου φίλους τζιαι να κάμω check inthis are my last words, goodbye world,  ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα με σκεπάσει’ at the gym( σε ένα μαγικό κόσμο) – with μόνη μου. Είσχεν να πάω έτσι, τζιαι μέτα να με φκάλουν πρώτη είδηση στο ΡΙΚ ‘γυναίκα ξεψύχησε στα 5 λεπτά δρόμου. Ή εισχεν να με βάλουν στο Facebook ‘κάντε like για να δείτε τι έπαθε αυτή η κύπρια τα πρώτα 5 λεπτά στο γυμναστήριο. Τζιαι εσείς η βλάκες εν να πατάτε like πως ένα δείτε καμιά τιτσίρα η καμία παράνομη σκηνή άνω των 18, τζιαι τσακ... ενα είμαι εγώ όπως το κουπέπι πεταξόυμενη χαμέ δίπλα στο δρόμο.

Λαλείς να γίνω τζιαι εγώ σε λιο τζαιρό έτσι όπως τζιήνους? Αλλά αν γινώ ενα πρέπει να πάω να αγοράσω ξεμάσχαλες φανέλες τζιαι μίνι shorts για να φαίνουνται οι μυς μου. Να μεν σας το πολυλογώ, έφκαλα με μεγάλη δυσκολία και απογοήτευση το πρόγραμμα της ημέρας. Επία σπίτι τζιαι έκαμα 2-3 μέρες να μιλήσω, άσε που επερπάτουν όπως τον Charlie Chaplin τζιαι για να σηκωστώ που την καρέκλα έθελα forklift.


So, ladies and gentlemen, μικρή και μεγάλη, μαθητές και μαθήτριες, σπουδαστές και σπουδάστριες, αναγνώστες και απλέ λαέ, ετοιμαστείτε να με δείτε όπως δεν με είδατε ποτέ!

6 σχόλια:

  1. Εξιμάθαμεν τέλεια.
    Έκλεισεν η σχολή του μπαλέτου 3 μήνες τζαι με την επιστροφή στα 3 πρώτα μαθήματα έκαμνα 2 μέρες και κάτι να ταράξω χωρίς να θυμηθεί το σώμα μου όλο τις δοκιμασίες στις οποίες το υπέβαλα.
    Μεν σου πω το άλλο το γελοιοδέστατο. Ναι, όι, εν θα το πω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαχα πε το! έκαμνα τζιαι εγώ μπαλετο αλλα έσχει τζιαι 3 χρόνια που ετέλιωσα.καταλαβαίνεις σε τι κατάσταση ειμαι!

      Διαγραφή
    2. Ε, ξαναξεκίνα. Κι εγώ είχε 10 χρόνια να κάμω, και εξεκίνησα το καλέ! :)

      Διαγραφή
    3. το κάθε πράμα με τον τζιαιρό τοu πιστεύκω...γιαυτό εν καλο τζιαι το gym !

      Διαγραφή
  2. new blog on the block!! καλωσόρισες, είσαι απολαυστικότατη αλλά θα συνιστούσα να γράφεις τα ποστ στη word για να γλυτώνουν μερικές λέξεις τα ορθογραφικά τζι εμείς τα εγκεφαλικά :ΡΡΡ

    ΑπάντησηΔιαγραφή