Πονώ

Εχτές αποφάσισα μετά που 4 χρόνια να επισκεφτώ τον οδοντίατρο για καθαρισμό. Μπαίνω στο ιατρείο θωρώ τζείνη ούλλη την ασπρίλλα για decor τζιαι σκέφτουμαι διάφορα. Μα γιατί ναν ούλλα άσπρα? Έκατσα στο μικρό σαλονάκι τζιαι περίμενα. Επικρατούσε απόλυτη ησυχία τζιαι ξανατονίζω ότι ήταν ούλλα άσπρα. (μα να μεν βάλουν κανένα κοτσιηνούι, ή έστω μουσταρδί, σκατί να σπάζει λίο?). Μετά από κανένα δεκάλεπτο συλλογισμού και αναπάντητων γιατί (ναι μιλώ για το άσπρο décor) φκαίνει η οδοντίατρος τζιαι λαλεί μου να περάσω.

Πάλε ρε παιδί μου τζιαι τζιαμέ ούλλα άσπρα. Άπλωσα την σωματάρα μου στο μη αναπαυτικό ‘κρεβάτι’ τζιαι εθώρουν το ταβάνι. Στο ταβάνι είσhεν τζιαι τηλεόραση (πολλά πρωτότυπο εν το επερίμενα να συνδυάσουν την μαύρη τηλεόραση με το άσπρο decor) . Ερώτησεν με τι θέλω να μου βάλει να δω τζιαι έδοσεν μου τζιαι επιλογές.

1. Απατημένος έρωτας
2. Κλεμμένη ζωή
3. Una Fatsa
4. κυπριώτικο σκέτς
5. ....

Έμεινα λιο ώρα αμίλητη επειδή εν παρακολουθώ τηλεόραση τζιαι επροσπάθουν να εμπεδώσω του τίτλους. Τελικά αποφάσισα να δω euronews (sorry Cypriot TV αλλά εν θωρκέσε). 

Αφού εβολεύτηκα καλά καλά άνοιξα το στόμα μου τζιαι εδώθηκα στα χέρια της επιστήμης. Στα 5 δευτερόλεπτα λαλεί ‘μμ..ήβρα τρυπούλα’. Περνούν άλλο 10 δευτερόλεπτα τζια λαλεί ‘μμμ.. ήβρα αλλο μια τρυπούλα’. Περνουν ακόμα 10 δευτερόλεπτα τζιαι ξαναβρίσκει τρυπούλα. Ε κανεί σε λιο εννα έβρεις διάτρηση όπως πάεις. Συνεχίζει ακάθεκτη τζιαι βρίσκει τζιαι τέταρτη τρύπα. Η πρώτη μου σκέψη ήταν  ‘4 σφραγίσματα που minimum 50 ευρώ το καθένα, 200 ευρώ + 50 ο καθαρισμός, πππεεεε εν βαστώ τόσα. Δηλαδή εγώ δουλέυκω για να πιερώνω τους γιατρούς? Είπεν μου να ξεκινήσουμε με την μεγάλη τρυπα τζιαι τις αλλες 3 την επόμενη φορά (μα εννα έσhει τζιαι επόμενη φορά???).

Εξεκίνησε η διαδικασία σφραγίσματος του δοντιού με την μεγάλη τρύπα. Ξεκινά να το σκαλίζει, να το σκαλίζει τζιαι να το ξανασκαλίζει (σαν να τζιαι σκάλιζε στον κήπο της). Σταματά σε μια φάση τζιαι λαλεί μου εν πολλά βαθκιά, εννά χρειαστεί απονεύρωση που στοιχίζει 200 ευρώ τζιαι μετά αν δεν μπορούμε να το σώσουμε με απλό σφράγισμα ενα θέλει στεφάνι τζιαι τούτο εν 450 ευρώ. Κοιτώ γυρώ γυρώ το άσπρο decor πέρκι χαλαρώσω (τελικά ήβρα τζιαι έναν λόγο που εν ούλλα άσπρα) το άσπρο εγέμωσεν αστρούδκια που το shock μου. Αρκεψα τους λοαρκασμούς με τα δάκτυλα τζιαi με τον νου μου τζιαι βκήκε μου η φανταστική ιδέα. Λαλείτε  αν δώσω την απόδειξη του γενικού εισαγγελέα να με κανονίσει όπως εκανόνισεν τζιαι την γεναίκα του? Εν τζιαι επίκαιρο τωρά με τους εισαγγελέδοντες. Έτσι τελικά είπα της οκ να μου τα σάσει. Τζείντα 450 ευρώ όμως ήταν για να πάω Amsterdam τον άλλο μήνα. Το ταμείο θα είναι μείον, ταξίδι μάλλον εν θα πάω τζιαι εν να  πονωωωώ.