Ξημερώνει
Κυριακή. Στο αυτοκίνητο εφορτώσαμε καμπόσες σύκλες, μουσχιαμμάες τζιαι την
φωτογραφική μας. Εφορίσαμε τα καππελούθκια μας τζιαι εξεκινήσαμε για το χωρκό με τον τζιήρη μου.
Ελιφκούμασταν κάτι τις τζιαι επιάσαμεν τηλέφωνο τον θείο μου τον διπλόραχο να
μας κανονίσει. Στα χωρκά αμαν θέλεις κάτι πρέπει να αναστατωθεί ούλλο το χωρκό.
Τα νέα κυκλοφορούν πιο γλίορα τζιαι που τα check in στο Facebook. Ούλλοι ήταν
ενήμεροι που ήμασταν.
Πρώτη μας στάση ήταν στο χωράφι μας με τες ελιές.
Ελουβήσαμεν καμπόσες για να κάμουμεν τσακκιστές. Ούλλη την διάρκεια εχόννουμουν
που πίσω που τες ελιές τάχα να μεν με δει κανένας χωρκανός τζιαι να του γυαλίσω
τζιαι να έρτει καμιά νύχτα να με κλέψει . Με λία λόγια να αποφύγουμε το serial
drama. Εσσιαστήκαν μας όμως τζιαι αμέσως εφκάλαν μας φωτογραφία τζιαι
επποστάραν μας στο Facebook. Ανίδεοι εμεις. Τωρά εννα πρέπει να βάλω κλειωνιά
στο παράθυρο μου, να βάλω κανένα panic button μες το δωμάτιο μου τζιαι να βάλω
κάμερες.
Δεύτερος προορισμός ήταν να κόψουμε αθάσσια, αλλά εκαμαμεν το skip
γιατί ήταν άουρα. Σειρά μετά είχαν τα
μόσφηλα. Πόση ώρα με την κκελλέ μου ίσια πάνω? Επόνησα το ζηνίσσιη μου
αλλά κουτσά στραβά εμαζέψαμε μια κάσσια. Το Final destination ήταν να πάμε στο
τραπέζι που έκμανε ο διπλόραχος. Καλεσμένοι ήταν κάτι Αυστραλοί, κάτι Εγγλέζοι
τζιαι λίοι συγγενείς. (Να σας πω κανένα ανέκδοτο με ένα Αυστραλό, ένα Κυπραίο
τζιαι ένα Εγγλέζο? Ούτε εμένα μου αρέσκουν.) Έφάμεν, ήπιαμεν, εσπάσαμεν τζιαι
έπιαν με ο πονοτζιέφαλος πάλε. Με το δίκαιο της κελλές μου να πονεί με τόσες
βαρέλλες τζιαι τα αγγλοαυστραλοκυπρυακα
που ελαλούσαν. Καταλάθος εβρέθηκα δίπλα που την Εγγλέζα τζιαι απλά
εχαμογέλασα της. Τζιαι αντάκοσεν,
Τζιήνη: view very kκalow, pparakkalo
Εγώ: yes it’s ok
Τζιήνη: view ‘mmmm’ kkkalow pparakkalo
Εγώ: for
me it looks like a desert, nothing special
Τζιήνη: I augleshza , ‘’mmmm’ like. You beachalassa? (τζιαι έδειχνεν μου την
θάλασσα)
Εγώ: no
water is too cold for me
Τζιήνη: I
augleshza, there very kkrio, Cyprus kkalow pparakkalo
Εγώ: yes I
used to live in Uk for a long time
Τζιήνη:
‘mmm’ view kkallow pparakkalo
ΟΚ δαμέ είπα κανεί έν μπόρω να ακούσω τζιάλλα. Καλάν μα εν παλαβή? Έμαθεν 3.5 λέξεις
τζιαι είπε μου τες ούλες σε κάθε της πρόταση. Πόσον ΙQ? Εν κρίμα
Τζαι φέφκω με
έτσι κκελλέ τζαι πάω έσσο τζαι αρκέφκει ο συνιθισμένος ο καυκάς με τη μάνα μου
τζαι το τζιήρη μου. Έν κάμνουν τούτες
οι ελιές για τσακκιστές, Εν μιτσιές, έχουμε ελιές τσακκιστές, κάμνω τες τζαι
κανένας εν τες τρώει, μαρμελάδα του μοσφίλου εν σας κάμνω, πηαιννε να σου κάμει
η μάνα σου, εννα 'γοράσω της φράουλας που το σουπέρμαρκετ…
Επεράσεν καλά η
Κυριακή. Αύριο δουλειά πάλε
Φέρμου τα μόσφηλα να τες κάμω εγώ σιόρ! Ομνομνομ!
ΑπάντησηΔιαγραφήτελικά αποφασίσαν να τα δώσουν πάρακατω έτσι ώστε τζιήνοι που ενα κάμουν το γλυκό να μας δώσουν τζιαι εμάς ενα βαζόυι! τι έξυπνο σόι έχω!
Διαγραφήοι μαρμελλάδες πασιυνίσκουν :))
ΑπάντησηΔιαγραφήνα μεν σου στείλω εσένα καλό!
Διαγραφήχα χα!! εγώ είμαι παστός :))
ΔιαγραφήΑλλά εν μου αρέσκουν οι μαρμελλάδες, προτιμώ τα μόσφιλα έτσι. Έσιει χρόνια τζιαι ζαμάνια να τα γευτώ.
Θέλω μαρμελάδα μόσφιλο ΤΩΡΑ! και λίγα μόσφιλα δε θα με χαλούσαν...
ΑπάντησηΔιαγραφήαλόπως να ανοίξω επιχείρηση
ΑπάντησηΔιαγραφήalternative title: τρεις ελιες και μια εγγλεζα
ΑπάντησηΔιαγραφήαρεσκει μου να μαζευκω ελιές (weirdo)