Kάθουμαι στο αεροδρόμιο τζιαι περιμένω την αναχώρηση. Πάω διακοπές, να ξεχαστώ. Νιώθω πολλήν άγχος,όι για το
ταξίδι αλλά για την παραίτηση που έδωσα στην δουλειά τζιαι για τα άτομα που ενα
αφήσω πίσω μου. Νιώθω ένα τεράστιο κόμπο στη τζοιλιά για την νέα μου δουλειά
τζιαι την αρχή της καριέρας μου. Εν πολλά φοϊτσιάρικο το feeling.
Βλέπω τον κόσμο
που πάει τζιαι έρκεται, φορτωμένος με βαλίτσες τζιαι θωρώ τζιαι τες καημένες
τες φίλες μου που εν μαζί μου τζιαι ζουν στο κόσμο τους. Άνεργες, γεμάτες
ελπίδα τζιαι χαρά. Μπορεί να εδυσκολεύτηκαν να εύρουν τα λεφτά να πάμε διακοπές
αλλά θέλουν να το ζήσουν στο maximum. Εν μας κόφτει που εννα μείνουμε σε ένα
φτηνό apartment αντί σε ένα πεντάστερο ξενοδοχείο με πισίνα, ούτε που εν θα ενοικιάσουμε
αυτοκίνητο, ούτε που εννα χρησιμοποιούμε τα λεωφορεία, ούτε που το πρόγευμα μας
ενναν μια τυρόπιτα που τον διπλανό φούρνο. Ναι, μετρούμε το κάθε σεντ που
έχουμε γιατί εμείς εν έχουμε κάποιον να μας δώσει λεφτά αβέρτα, ούτε παππού/παπά
κυβερνητικό να μας τα πηερώσει.
Με μια 10κιλη
τσέντα στον ώμο, με λία ρούχα, ένα μαγιό τζιαι μιαν φωτογραφική εμείς σε λίο
επιβιβαζούμαστε. Βλέπεις εμείς οι γενιά των Millennials σχιερούμαστε την ζωή μας όσο σκατά τζι’
αν είναι. Προτεραιότητα μας ένεν τα λεφτά, ούτε το show, ούτε πως να τα φάμε τζιαι να τα κλέψουμε
που το κράτος αλλά πως να περάσουμε καλά. Πείτε μας ακραίους, αλκοολικούς,
ναρκομανής, άθεους, αναρχικούς αλλά η ζωή όπως την βλέπει ένας 20-30χρονος εν
αλλιώς. Ακόμα τζιαι το ένα ευρώ που κρατούμε για εμάς εν μια ελπίδα να
συνεχίζουμε .
“Good
afternoon passengers. This is the pre-boarding announcement for flight XY123. We
are now inviting those passengers with small children, and any passengers
requiring special assistance, to begin boarding at this time. Please have your
boarding pass and identification ready. Regular boarding will begin in
approximately ten minutes time. Thank you.”
Πρέπει να
φύω.
Sorry αν σου το χαλώ, αλλά εν είναι όλοι έτσι. Έχει που μια χαρά τους τα πληρώνουν νιώθουν δεν νιώθουν άβολα. Ζουν με χαρτζιλίκι πιο μεγάλο που το μισθό μου στα σπίτια που τους εγοράσαν, που τους συνηρούν, με τα αυτοκίνητα που εθέλαν και τους εγοράσαν, συμβιβάζονται με τις διακοπές σε ένα νησί αντί σε 2, με 1 φορά το χρόνο Λονδίνο αντί 3, με 1 ευρωπαϊκό προορισμό το χρόνο επιπλέον μόνο. Μένουν σε 4* ξενοδοχεία γιατί ντάξει, το 5* ήταν ακριβό (αλλά επιλογές από εκεί και κάτω δεν υπάρχουν), και έχουν ό,τι θελήσουν "που τα λεφτά που φυλάουν"-που το φάκκιν χαρτζιλίκι τους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνέχισε να χαιρεσαι τη ζωή όπως είναι, αλλά μεν νομίζεις ότι είναι όλοι ίδιοι κι όμοιοι, είτε γεννήθηκαν στα 80s, είτε στα 90s...
Καλό ταξίδι ζυμωμένη μου και καλά να περάσετε!! Ας ένι τζαι με ένα ευρώ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜικα